Loading...
الکتروکاردیوگرافی (ECG) روشی است برای جمع‌آوری سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط قلب که به ما این امکان را می‌دهد که سطح تحریک فیزیولوژیکی را که فرد دارد تجربه می‌کند درک کنیم، اما می‌تواند برای درک وضعیت روانی شخص نیز مورد استفاده قرار گیرد. در زیر به اهمیت تحریک فیزیولوژیکی در احساسات ، فیزیولوژی قلب ، نحوه اندازه گیری فعالیت و پارامترهای مورد علاقه می پردازیم.
تحریک عاطفی:
وقتی از افراد خواسته می شود که علت افزایش تحریکات فیزیولوژیکی را مشخص کنند، غالباً منشأ آن را اشتباه می‌گیرند. ممکن است فکر کنیم همه چیزهایی را که بر بدن خود می گذرد درک می‌کنیم، اما مطالعات نشان می‌دهد که اغلب اینگونه نیست. یک مطالعه توسط شاختر و سینگر در سال 1962 نشان داد که چگونه این اتفاق می‌افتد. به شرکت کنندگان گفته شد که بعد از دریافت ویتامین، بینایی آنها آزمایش می‌شود. در عوض به برخی از آنها اپی نفرین (آدرنالین) و به برخی داروی دارونما داده شد. سپس به برخی از افراد دسته‌ای که اپی‌نفرین به آنها داده شده بود، گفته شد كه اثرات دارو مانند همان اپی‌نفرین است، یا اینكه ممكن است احساس ناراحتی كنند، و به برخی دیگر چیزی گفته نشد. اپی نفرین برای فعال کردن سیستم عصبی مرکزی شناخته شده است و باعث ایجاد تغییراتی مانند افزایش ضربان قلب و گشاد شدن مردمک می‌شود. سپس شرکت کنندگان در یک اتاق انتظار با یک کنفدراسیون (بازیگری که توسط محققان استخدام شده است) قرار گرفتند که وانمود می‌کرد که عصبانی یا خوشحال است و می‌بایست بر وضعیت عاطفی شرکت کننده تأثیرگذار بود.
سپس شرکت کننده باید پرسشنامه‌ای را در مورد نحوه احساسش تکمیل کند. آنها دریافتند که نه تنها وضعیت عاطفی شرکت کننده تحت تأثیر احساسات ظاهری کنفدراسیون (به خصوص در شرایط اپی‌نفرین) است، بلکه شرکت کنندگان همچنین آن احساسات را به وقایع کاملاً غیر مرتبط با وضعیتی که در حال حاضر در آن قرار داشتند، نسبت دادند. این امر نشان می دهد كه شركت كنندگان (و مردم به طور كلی) نسبت به تأثیر پذیری حالت‌های عاطفی خود كمتر آگاهی دارند و از نحوه تأثیر آنها سوء تفسیر می‌كنند. پس، برانگیختگی فیزیولوژیکی وابسته به برانگیختگی هیجانی و احساسی است، اما هنوز شناخت دلایل وضعیت عاطفی ما دشوار است. با این حساب، نظارت بر برانگیختگی با استفاده از حسگرهای زیستی جایگزین عینی برای استنتاج‌های ذهنی است که شرکت کنندگان ناگزیر از آن هستند. فعالیت قلب با تحریک فیزیولوژیکی و روانی ارتباط نزدیکی دارد و این امر منجر به درک حالات روانی ما با جزئیات بیشتر می‌شود.
فیزیولوژی و عملکرد قلب:
قلب چهار بخش دارد. دو بخش فوقانی (دهلیز چپ / راست) نقاط ورود به قلب هستند، در حالی که دو بخش پایینی (بطن چپ / راست) اتاقک‌های انقباضی هستند که خون را به بدن می‌فرستند. گردش خون به یک "چرخه" از طریق ریه‌ها (ریوی) و "چرخه" دیگری از بدن (سیستمیک) تقسیم می‌شود. چرخه قلبی شامل چندین مرحله پر و خالی کردن دهلیزها و بطن‌هاست. فراواني چرخه قلبي به صورت ضربان قلب (ضربان در دقيقه يا دقيقه در ساعت) منعکس مي شود. قلب به طور خودکار عمل می‌کند – خارق‌العاده است (این یک ویژگی منحصر به فرد در مقایسه با سایر عضلات بدن است که برای تحریک به محرک‌های عصبی احتیاج دارند). انقباضات ریتمیک قلب بطور خودبخود رخ می‌دهد ، اما به محرک‌های عصبی یا هورمونی حساس است، خصوصاً به فعالیت‌های سمپاتیک (برانگیخته) و پاراسمپاتیک (کاهش دهنده)
ECG فعالیت الکتریکی ایجاد شده توسط دپلاریزاسیون عضلات قلب را که در امواج الکتریکی پالس کننده به سمت پوست پخش می‌شوند، ضبط می‌کند. اگرچه مقدار برق در حقیقت بسیار ناچیز است، اما می‌توان با اطمینان از الکترودهای ECG که به پوست متصل شده اند، آنها را (در حد میکروولت) برداشت کرد. راه اندازی کامل ECG حداقل چهار الکترود را دارد که براساس نامگذاری استاندارد روی سینه یا در چهار انتها قرار گرفته اند.(RA بازوی راست ؛ LA بازوی چپ ؛ RL پای راست ؛ LL پای چپ) البته تنظیمات مختلفی وجود دارد که امکان ضبط انعطاف پذیرتر و کم تحرک‌تر را فراهم می‌کند، به عنوان مثال با اتصال الکترود به ساعد و ساق . الکترودهای ECG معمولاً سنسورهای مرطوب هستند و نیاز به استفاده از ژل رسانا برای افزایش رسانایی بین پوست و الکترودها دارند. سیگنال های ضبط شده به صورت موج در مانیتور رایانه یا چاپگر متصل نشان داده می شوند. به طور کلی ECG در موارد تشخیصی انواع اختلالات ریتمی قلب (آریتمی قلبی)، بیماری‌های عمومی موثر بر قلب، پریکاردیت، هیپرتروفی دهلیزی و بطنی، آمبولی حاد ریوی، ارزیابی پیش از عمل و ... انجام می‌شود.
ایمنی:
سیستم الکتروکاردیوگراف بر اساس احتیاجات استانداردهای ایمنی بین المللـی بـرای دسـتگاههای الکتریکـی پزشـکی طراحی شده است.این سیستم دارای ورودی Float است. بدین معنی که اکسسوری این سیستم از برق شهرایزوله می‌باشد. ضمنا دربرابر تاثیرات ناشی از الکتروکوتر و الکتـروشـوک محافظـت شـده اسـت. اگـر از الکترودهـای مناسب و به روش گفته شده در دفترچه استفاده شود، سیستم بعد از اعمال شوک به بیمار، حداکثر بعد از۱۰ ثانیه به شرایط عادی برمی‌گردد. این علامت نشان دهنده این است که طبق اسـتاندارد IEC60601-1 سیسـتم دارای قسـمت کـاربردی نـوع CFو Defibrilation Proof است. ماژول‌هایی که دارای قسمت کاربردی نوع (Cardiac Float) CFو Defibrilation Proofهستند ازدرجه بالایی از حفاظت در برابر شوک الکتریکی برخوردارنـد كـه ایـن قابلیـت هنگـام اسـتفاده از دفیبریلاتور كاربرد دارد. محیطی که سیستم در آن مورد استفاده قرار می‌گیرد باید از لرزش، گردوخاک، وجود گازهای خورنـده و قابـل اشتعال، دما و رطوبت بالا مبرا باشد. سیستم طوری طراحی شده است که در دمای بین ۵ تا ۴۰ درجه سانتیگراد به خوبی کارمی‌کند. هنگامی که دمـای محیط از این محدوده‌ها تجاوز می‌کند، بر روی دقت اندازه گیری الکتروکاردیوگراف تاثیر نامطلوب مـی‌گـذارد وممکن است به مدارهای الکتریکی آسیب برسد.
در هنگام استفاده از الکتروشوک، تخت و سیستم‌های متصل به بیمار را لمس نکنید.
زمین کردن الکتروکاردیوگراف:
برای ایمنی بیمار و پرسنل باید سیستم زمین شود. سیستم الکتروکاردیوگراف دارای یک کابل سه شـاخه قابـل جـدا شدن از سیستم است که یکی از سیم‌های آن، سیستم را به زمین خط برق )زمین حفاظتی( وصل می‌کند. اگـر پریـز سه شاخه در دسترس نبود، با افراد فنی بیمارستان مشورت کنید.اگر اززمین حفاظتی بـه طـور کامـل اطمینـان ندارید، از دستگاه بدون برق و باکمک باتری استفاده کنید.
زمین هم پتانسیل کننده:
به دلیل اینکه به منظور حفاظت از سیستم زمین کردن آن به وسیله کابل برق اصلی انجام شده است، سیستم دارای حفاظت کلاس یکClass I می‌باشد. برای آزمایشات داخل که بـر روی قلـب و مغـز انجـام مـی‌شـود، سیسـتم الکتروکاردیوگراف باید به طور جداگانه با زمین هم پتانسیل شونده اتصال داشته باشد. یک طرف کابل هم پتانسیل کننده به جک زمین هم پتانسیل کننده در پشت سیستم و طرف دیگر به سیستم هم پتانسیل کننده وصل می‌شـود. اگر یک مشکل در سیستم های زمین حفاظتی اتفاق بیافتد، زمین هم پتانسیل کننده، حفاظت سیستم را حفظ می‌کند. آزمایشات خاصی بر روی قلب و مغز فقط در مکان‌های پزشکی که دارای زمین هم پتانسیل کننده هستند، انجام مـی‌شود. در صورت استفاده ازسیستم در مجاورت گازهای بیهوشی اشتعال زا، امکان انفجار وجود دارد.
گرد آوری: یاسمن سبحانی
